يكي از بزرگترين شانسهاي جمع خانوادگي ما نديدن برنامه هاي تلويزيون است - گاهي هم كه ناچار مي شويم دليلش حضور مهمان و افراد و دوستاني است كه ما را ناچار مي كنند و ما نيز به احترام مجبور مي شويم. يك جوري در تلويزيون با سريالهايي كه پخش مي كند به شعور آدم توهين ميشود - بعنوان مثال آدمهاي خوب ريش يا ته ريش دارند - آدمهاي بد بدون ريشند - آدمهاي خوب چادر مي گذارند - آدمهاي بد مانتو مي پوشند - آدمهاي خوب مسلمانند - آدمهاي بد بي دين يا غير مسلمان -آدمهاي خوب يا سيدند يا حاجي ولي آدمهاي بد امكان ندارد از اين دو قشر جامعه باشند واقعا اينچنين است ؟!!! كافي است به محيط پيرامون خود نگاه كنيم تا درصد اين اختلاف را ببينيم - بدي و يا خوبي يك انسان به ظاهر او نيست بلكه به رفتار و منش و باطن اوست - چه بسا آدمهاي بي تقواي نماز خوان كه امروزه كم نيستند و در كنار آن مردان و زنان بزرگي كه در كنار تمام اين فاكتورهاي ظاهري داراي باطن فرهيخته و بزرگواري هستند - متاسفانه القاي ظاهر خوب بجاي باطن خوب از ابتداي دولت به ظاهر اسلامي ترويج پيدا كرد و همين الگو باعث ايجاد تناقض بين داخل و خارج از خانواده ها شد كه نتيجه آن نسلي است كه امروز دل را به دريا زده و به هيچ چيز اعتقاد ندارد - اعتقاد يا بي اعتقادي مسئله بزرگي است كه در پي خود بي تفاوتي را به همراه خواهد داشت - نسل امروز داراي بحران هويت است - از يك سو هويتي كه به زور تصيميم به القاي آن را دارند و از سوي ديگر هويت واقعي ما - نسلي كه تفاوتها را به درست يا نادرست در جايي مي بيند كه در آن مشكل هويت وجود دارد- در نسل جديد دين و اعتقاد داراي مفهومي ديگر مي شود و اين همه بحران هويت است كه اميدوارم روزي تبديل به يك سونامي اجتماعي نشود.
چهار شنبه 6 شهريور ماه سال 87
1 comment:
سلام
منهم با نظر شما موافقم
Post a Comment